هرکه را باخط  سبزت سر سودا باشد                        پای ازاین دایره بیرون ننهد تاباشد

من چوازخاک لحدلاله صفت برخیزم                        داغ  سودای  توام  سّر سویدا باشد

تو خود ای  گوهر یکدانه کجائی  آخر                       کزغمت دیدۀ  مردم همه دریا باشد

از بن هر مژه ام آب روان  است  بیا                        اگرت  میل لب جوی و تماشا باشد

چون گل ومی دمی ازپرده برون آی ودرآ                            که  دگر باره ملاقات  نه  پیدا باشد

ظل ممدود خم  زلف  توام بر سر باد                       کاندر این  سایه  قرار دل شیدا باشد

چشمت ازنازبه حافظ نکند میل آری                     سرگرانی صفت  نرگس رعنا باشد       

نظرات شما عزیزان:

نام :

آدرس ایمیل:

وب سایت/بلاگ :

متن پیام:

نظر خصوصی

 کد را وارد نمایید:

 

 

 

عکس شما

آپلود عکس دلخواه: